ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 5 ทำใจไม่ทัน

วันที่ 27-04-2011 | อ่าน : 12134

ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง
(ผู้พิชิตมะเร็งต่อมน้ำเหลือง)

โดย นฤทัย พิริยะเกียรติสกุล

ตอนที่ 5 ทำใจไม่ทัน
 

กลับไปเรียนได้แค่วันแรก แม่ก็โทรมาบอกว่าพรุ่งนี้จะต้องคีโม
หนูวางสายน้ำตาไหลพราก ต้องกลับไปอีกแล้วเหรอ มันยังทำใจไม่ทัน

หนูไม่อยากเห็นแม่ต้องวุ่นวายหาวิธีการจะรักษาหนูอีกแล้ว จึงตัดสินใจสู้กับเคมีบำบัดดีกว่า......
       หลังจากที่บอกแม่ไปอย่างนั้น ทุกอย่างก็เงียบไป ไม่มีอะไรคืบหน้าต่อจากวันนั้น หนูจึงขอแม่ไปโรงเรียนอีก  คิดถึงเพื่อนมาก ไม่ได้เจอตั้งหลายวัน ก็ไปเรียนตามปกติ คิดถึงมาก คุยกันไม่หยุดปาก แต่พอพักเที่ยง อยู่ๆ แม่ก็โทรมาบอกว่า  “อิ๋ม พรุ่งนี้คีโมนะลูก” ประโยคเดียวเท่านั้น จอดเลยค่ะ หมดสนุก จ๋อยสนิท หลังวางสายน้ำตาไหล เพิ่งมาเรียนได้วันเดียว ต้องกลับไปอีกแล้วเหรอ 
 
       หนูเข้าไปห้องเรียนร้องไห้กับเพื่อนๆ ทุกคนต่างปลอบใจว่าเดี๋ยวก็หาย แต่สำหรับหนูมันเป็นอารมณ์แบบทำใจไม่ทันค่ะ มันเร็วมาก มันเร็วไป ทำไมหมอไม่ให้เวลาทำใจหน่อยคะ 

       สักพักหนูถึงได้สติ ร้องไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมา เลยกลับมาเป็นปกติ นั่งเรียนจนหมดคาบ กะไว้ว่าจะร่ำลาเพื่อนเป็นวันสุดท้าย เพราะกว่าจะเจอพวกเพื่อนๆ อีกทีก็คงนาน  แต่พอเลิกเรียนเพื่อนๆ ทำซึ้ง เรียกมายืนหน้าห้องแล้วร้องเพลง “ความคิด” ของสแตมป์ ให้ฟัง
 

“แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิด
 ในชีวิตจริงคงไม่เจอกันอีกแล้ว
ยืนอยู่ตรงที่เดิม แต่ไม่มีวี่แวว
เธอจากไปแล้วและคงไม่ย้อนคืนมาหา”
 

ฟังแล้วน้ำตาไหลพรากๆ ทั้งดีใจ ซึ้งใจและใจหาย ในเวลาเดียวกัน ตอนนั้นยังไม่แน่ใจเราจะได้กลับมาหาเพื่อนๆ อีกเมื่อไหร่ ยังไม่รู้ ไม่รู้อะไรเลยจริงๆ
 

รักเพื่อนๆ ทุกคนนะ
 

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ...

ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 6 ทุกอย่างต้องมีครั้งแรกเสมอ
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 7 หนูก็แค่เป็นมะเร็ง
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 8 แม่ที่ทุ่มเทเพื่อลูก
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 9 สิ่งดีๆ ที่ได้รับจากมะเร็ง

หากมีปัญหาสุขภาพผู้ป่วยมะเร็ง เราคืออีกหนึ่งทางออก ที่จะช่วยให้ผู้ป่วยกลับมาใช้ชีวิตปกติได้อีกครั้ง ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ โปรดคลิก inbox Facebook ชมรมฟื้นฟูสุขภาพผู้ป่วยโรคมะเร็ง