วันที่ 27-04-2011 | อ่าน : 11930
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง
(ผู้พิชิตมะเร็งต่อมน้ำเหลือง)
โดย นฤทัย พิริยะเกียรติสกุล
ตอนที่ 4 ยังไงก็หนีไม่พ้น
นี่เป็นครั้งแรกเลยจริงที่รู้สึกเสียใจกับการเป็นมะเร็ง
ไม่ได้เสียใจเพราะต้องกินยากองโตตรงหน้า
แต่หนูกลับเสียใจที่เรื่องของหนูทำให้แม่ ลำบากและทุกข์ใจ ได้ถึงขนาดนี้
หลังจากการวินิจฉัยของหมอ และเรากำลังหาหนทางการต่อสู้กับมะเร็งอยู่ …..
อยู่มาวันหนึ่ง เพื่อนแม่คนนึงก็โทรมาแนะนำให้แม่พาหนูไปรักษาแพทย์ทางเลือกที่เพื่อนแม่รู้จัก แม่ดีใจมากที่มีทางออกเสียทีไม่ต้องไปคีโม จึงรีบพาหนูไปหาทันทีในวันต่อมา
หมอที่รักษานั้นเป็นชาวต่างชาติมาจากประเทศเยอรมัน หน้าตาท่าทางดูน่าเชื่อถือได้ หลังจากตรวจเสร็จ เขาก็ให้ยามาชุดหนึ่ง เป็นยาชุดใหญ่มาก ขอย้ำว่า มากมากมาก! มียาหลายชุด แต่ละชุดแยกออกมาเป็นกล่องย่อยๆ อีกหลากหลาย หมอบอกให้กินยาพวกนี้ให้หมดภายในหกเดือน แล้วจะหายทันทีไม่ต้องคีโม โอ้โหฟังแล้วจะบ้า บ้าอีกแล้ว บ้ารึเปล่าคะเนี่ย
หนูลองมานั่งนับจำนวนยาที่กินต่อวันดูแล้ว น่าตกใจมาก ถ้าไม่อยากคีโมต้องกินยาพวกนี้ทุกวัน ตกวันละยี่สิบกว่าเม็ดต่อมื้อ จะบ้าจะบ้า จะบ้าตาย ! หมอเคยรู้บ้างรึเปล่าคะว่า เด็กๆไม่ชอบกินยา! แต่ในขณะที่หนูแทบคลั่งกับกองยาตรงหน้า แม่ของหนูดูดีใจและมีความหวังขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าลูกตัวเองจะหาย และไม่ต้องทรมานกับวิธีเคมีบำบัด แม่ขอบคุณหมอหลายต่อหลายครั้ง ขอบคุณแล้วขอบคุณอีกที่จะทำให้หนูหาย แต่ขอโทษเถอะค่ะ สำหรับตัวหนูกลับคิดว่านี่เป็นครั้งแรกเลยจริงๆ ที่รู้สึกเสียใจกับการเป็นมะเร็ง ไม่ได้เสียใจเพราะต้องกินยากองโตตรงหน้า แต่หนูกลับเสียใจที่เรื่องของหนูทำให้แม่ลำบากและทุกข์ใจได้ถึงขนาดนี้...
หลังจากนั้นไม่นานก็เป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์ แม่พาหนูและครอบครัวไปทะเล เราไปเที่ยวฉลองสงกรานต์กันอย่างสบายใจ จนเวลาผ่านไปอาทิตย์กว่า ร่างกายของหนูก็ยังไม่รู้สึกดีขึ้นเลย ทั้งๆ ที่ยาก็กินตรงตามที่หมอสั่งทุกอย่าง อาการเหนื่อยหอบต่างๆ เริ่มแย่ลง จุกแน่นหน้าอกมากขึ้นเรื่อยๆ ผู้เป็นแม่ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงปรึกษากับเพื่อนๆ โชคดีที่เพื่อนแม่รู้จักคุณหมอคนหนึ่ง เป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านมะเร็งวิทยา อยู่โรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่ง จึงแนะนำให้หนูไปหา
พอไปหาหมอท่านนี้ก็เหมือนกับหมอทุกคน ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ยืนยันว่าจะต้องเคมีบำบัด ถึงอย่างไรก็หนีไม่พ้น แม่ไม่ตอบตกลงเหมือนเคย ยังคงลังเลใจเหมือนเคย แต่หนูในตอนนั้น ตัดสินใจแล้ว หนูบอกแม่ว่า “หนูจะคีโม ให้หนูคีโมเถอะนะแม่” หนูทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เห็นแม่วิ่งวุ่นหาทางรักษาทุกวัน ทุกวัน อย่างนี้ มันน่าเหนื่อยใจนะคะว่ามั้ย ต่อให้ทรมานหนูก็จะทน ตอนนั้นหนูบอกกับตัวเองไว้อย่างนั้น
ก็อย่างที่หมอท่านบอก “หนีอย่างไร ก็หนีไม่พ้น”
ถ้าหนีไม่พ้นเราก็แค่หันหน้าสู้กับมันให้ชนะก็สิ้นเรื่อง
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ...
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 5 ทำใจไม่ทัน
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 6 ทุกอย่างต้องมีครั้งแรกเสมอ
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 7 หนูก็แค่เป็นมะเร็ง
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 8 แม่ที่ทุ่มเทเพื่อลูก
ห่วงใย...ใส่ใจ...พิชิตมะเร็ง ตอนที่ 9 สิ่งดีๆ ที่ได้รับจากมะเร็ง
หากมีปัญหาสุขภาพผู้ป่วยมะเร็ง เราคืออีกหนึ่งทางออก ที่จะช่วยให้ผู้ป่วยกลับมาใช้ชีวิตปกติได้อีกครั้ง ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ โปรดคลิก inbox Facebook ชมรมฟื้นฟูสุขภาพผู้ป่วยโรคมะเร็ง
ชมรมฟื้นฟูสุขภาพผู้ป่วยโรคมะเร็งแห่งประเทศไทย 213/5 อาคารอโศกทาวเวอร์ ชั้น 6 ถ.สุขุมวิท 21(อโศก) แขวงคลองเตยเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพฯ 1011
Copyright © 2021 www.siamca.com ขอสงวนสิทธิ์ ในการนำรูปภาพ หรือ ข้อความในเว็บไซต์ ไปเผยแพร่ หรือ ทำซ้ำ จะต้องได้รับการอนุญาตก่อนจึงจะกระทำได้